De triaxiaalproef brengt het proefstuk terug naar de omstandigheden ter plaatse door de verschillende stappen die de triaxiaalproef kenmerken (verzadiging, consolidatie) en meet de weerstand van het materiaal tegen afschuiving en de verbanden tussen spanning en rek.

Tijdens de standaard triaxiaalproef wordt het proefstuk gestanst of gereconstrueerd in een cilindrische vorm, omhuld door een ondoordringbaar membraan, lateraal ingesloten door hydraulische druk in een cel en uiteindelijk onderworpen aan een axiale belasting die het breken van het proefstuk veroorzaakt.

Er zijn verschillende standaard triaxiale systemen beschikbaar, van onderwijsdoeleinden tot geavanceerde laboratoriumbehoeften, compleet met meetklokken, dynamometrische ringen en gegevensverzamelsystemen voor het upgraden.

De automatische statische en dynamische triaxiaalmachines maken de reeks compleet, uitgerust met besturingseenheden en software van het eerste niveau die volledig programmeerbaar en op afstand bestuurbaar is.